Dorota była bardzo zdenerwowana, ponieważ jej mąż Albert właśnie zmarł

Dorota była bardzo zdenerwowana, ponieważ jej mąż Albert właśnie zmarł.

Idzie do kostnicy, by spojrzeć na nią bardzo odejść, a gdy go widzi, zaczyna płakać i płacze.

Jeden z opiekunów rzuca się, by ją pocieszyć.

Przez swoje łzy wyjaśnia, że ​​była zdenerwowana, ponieważ Albert miał na sobie czarny garnitur i że jego umierające pragnienie bycia zakopanym w niebieskim garniturze.

Atsoverant przeprasza i wyjaśnia, że ​​zawsze umieszczają ciała w czarnym garniturze oczywiście, ale zobaczył, co może zrobić.

Następnego dnia Dorothy wraca do kostnicy, aby mieć ostatnią chwilę z Albertem przed pogrzebem następnego dnia.

Kiedy asystent odsuwa zasłonę, Dorothy udaje się uśmiechnąć przez łzy, gdy Albert ma teraz mądry niebieski garnitur.

Pyta towarzysza: „Jak udało ci się zdobyć ten piękny niebieski garnitur?”

„Cóż, wczoraj po wyjściu, przyniósł mężczyzna o rozmiarze twojego męża, a on miał na sobie niebieski garnitur. Jego żona wyjaśniła, że ​​była bardzo zdenerwowana, ponieważ zawsze chciał zostać pochowany w czarnym garniturze – odpowiedział towarzysz.

Kobieta uśmiechnęła się.

Kontynuował,

„Potem było to po prostu kwestia zamiany głowów”.