Het was tijd voor het zaterdagavondbad van pater John en de jonge non, zuster Magdalena, had het badwater en de handdoeken klaargemaakt precies zoals de oude non had opgedragen:
Zuster Magdalena kreeg ook de opdracht om niet naar de naaktheid van pater John te kijken als ze er iets aan kon doen, en te doen wat hij haar opdroeg en te bidden.
De volgende ochtend vroeg de oude non aan zuster Magdalena hoe het bad op zaterdagavond was verlopen.
“O zuster.” ‘ zei de jonge non dromerig. “Ik ben gered.”
“Opgeslagen? En hoe kwam dat?” Vroeg de oude non.
‘Nou, toen pater John in bad lag te weken, vroeg hij mij om hem te wassen, en terwijl ik hem aan het wassen was, leidde hij mijn hand tussen zijn benen, waar hij zei dat de Heer de sleutel tot de hemel bewaart.’
‘Heeft hij dat gedaan?’ zei de oude non nieuwsgierig.
Zuster Magdalena vervolgde. ‘En pater John zei dat als de sleutel tot de hemel in mijn slot past, de poorten van de hemel voor mij zouden worden geopend en ik verzekerd zou zijn van verlossing en eeuwige vrede. En toen leidde pater John zijn sleutel tot de hemel in mijn slot.’
“Is dat een feit?” zei de oude non nog nieuwsgieriger.
“In het begin deed het vreselijk pijn, maar pater John zei dat de weg naar verlossing vaak pijnlijk was en dat de glorie van God mijn hart spoedig zou doen zwellen van extase. En dat gebeurde ook, het voelde zo goed om gered te worden.”
‘Die slechte oude klootzak.’ Zei de oude non. “Hij vertelde me dat het de hoorn van Gabriël was en dat ik er al veertig jaar op blaas!”