Blog

Dorothy i Edna, dwie starsze wdowy, mówią.

Dorothy: „Ten miły George Johnson poprosił mnie o randkę. Wiem, że poszedłeś z nim w zeszłym tygodniu i chciałem z tobą porozmawiać, zanim dam mu odpowiedź”.

Edna: „Cóż, ostrzegam cię przed tym, co się stało w zeszłym tygodniu!

Pojawia się w moim mieszkaniu punktualnie o 19:00, ubrany jak taki dżentelmen w pięknym garniturze i przynosi mi takie piękne kwiaty!

Potem zabiera mnie na dół i co tam jest oprócz luksusowego samochodu… limuzyny, mundurowy szofer i wszystko.

Potem zabiera mnie na obiad… cudowny obiad… homar, szampan, deser i napoje po obiedzie.

Potem idziemy zobaczyć program.

Pozwól, że ci powiem, Dorothy, tak bardzo mi się podobało, że mogłem po prostu umrzeć z przyjemności!

Ale potem wracamy do mojego mieszkania, a on zamienia się w zwierzę. Całkowicie szalony, odrywa moją drogą nową sukienkę i kochał ze mną dwa razy! ”

Dorothy: „Dobroć łaskawa!… Więc mówisz mi, że nie powinienem z nim wychodzić?”

Edna: „Nie, nie, nie… Po prostu mówię, noś starą sukienkę”.

Profesor uczelni w średnim wieku otrzymuje pukanie do drzwi swojego biura w kampusie.

Po kilku chwilach grzebania, otwiera drzwi, by znaleźć starego mężczyznę, który wita go wielkim uśmiechem i mówi: „Czy mogę wejść? Pracowałem w tym pokoju trzydzieści lat temu, kiedy byłem profesorem w tej uczelni”.

“Jasne!” odpowiedział profesor. „Bądź moim gościem!”

Stary człowiek zbadał pokój, czule pamiętając wszystko.

Powiedział: „Ten sam stary pokój, ten sam stary drewniany stół, wentylator i to samo stare okno, które otwiera się na ogród. I to samo stare biurko”.

Podczas badania zauważył, że pod biurkiem ukrywa się młoda dziewczyna.

Młodszy profesor był zaniepokojony i powiedział: „Nie myl mnie. Jest moją córką. Upuściła kolczykę i szuka tego…”

Stary człowiek uśmiechnął się i powiedział: „… i ta sama stara historia”.