Tak więc nasze dwie legendy spędzają noc absolutnie uderzanie…

Tymczasem na lotnisku…

Carl i Dave są pracownikami na lotnisku w Atlancie, zwykle pracując na zewnątrz, aby ponownie zaspokoić samoloty po ich lądowaniu.

Pewnego dnia bardzo gęsta mgła toczy się w uziemieniu wszystkich samolotów. Carl i Dave są znudzeni z umysłu, nie ma nic do roboty.

„Jestem naprawdę znudzony” – mówi Dave. „Chciałbym, żebyśmy mogli się upić czy coś”.

„Możemy”, odpowiada Carl. „Czy wiesz, że jeśli pijesz paliwo odrzutowca, to będziesz zmarnować jak zwykły alkohol?”

“Tak?!” zapytał Dave’a.

„I najlepsza część”, kontynuował Carl, „polega na tym, że nie ma żadnych skutków. Brak kaca ani nuthin”.

„Cóż, bzdury”, wykrzykuje Dave, „Polać mi drinka”.

Tak więc nasze dwie legendy spędzają noc, biorąc się absolutnie na paliwo odrzutowca do tego stopnia, że ​​wypuścił się.

Następnego ranka Dave budzi się. Podnosi głowę z poduszki, oczekując najgorszego. Co zaskakujące, czuje się idealnie! Bez kaca, nudności, nic. Wstaje i robi kilka kroków, a nawet nie czuje się oszołomiony. Jest zszokowany.

Nagle jego telefon komórkowy dzwoni i to Carl.

Dave odpowie i mówi: „Hej, to jest niesamowite. Czuję się świetnie. Nie mogę uwierzyć, ile paliwa odrzutowego piliśmy zeszłej nocy, ale czuję się niesamowicie! Te rzeczy są niesamowite!”

„Tak, stary, wiem… rzeczy są niesamowite”, odpowiada Carl. „Ale jest coś, co muszę ci powiedzieć”.

“Tak?” Odpowiada Dave’owi.

„Cokolwiek robisz, nie pierdzaj! Jestem w Cleveland!”